OrewoetHet woord orewoet is een oud Nederlands woord uit de middeleeuwse mystiek. Volgens Lodewick’s literatuur-geschiedenis betekent het de extatische verrukking van de mystieke eenwording. Orewoet is opgetild worden uit het dagelijkse bestaan. Orewoet is het gepassioneerd verwijlen en versmelten met De Geliefde. Orewoet is dansen en zingen van vreugde. Orewoet is je laten drijven in de zee en voelen dat je gedragen wordt. Orewoet is oplossen in de oneindigheid van de nachtelijke sterrenhemel. Orewoet is de trilling van vlindervleugels in je buik. Orewoet is volop leven, huilen om je pijn en genieten van je schoonheid en geluk. Orewoet is bidden met hart en ziel, mediteren in het holst van de nacht en je verbonden weten met je diepste bron. | ![]() | StilteHet opzoeken van stilte in de vorm van meditatie, contemplatie of gebed is een heel oude vorm. Door het afpellen van sociale lagen en het loslaten van dagelijkse verplichtingen kom je in contact met je innerlijke stilte. Dichtbij deze stilte ligt je levensvreugde, je vuur. Vanuit de stilte ontstaat de extase, orewoet. Als de extase weg ebt is de stilte dieper dan ooit. |
home ![]() ![]() |